Πως το σύστημα στηρίζει αλλα και προειδοποιεί τον Παπανδρέου
>> Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011
(Του Aλεξη Παπαχελα)
Αυτή η κυβέρνηση αν συνεχίσει να λειτουργεί με τόση ανοργανωσιά και πολιτική ανασφάλεια δεν θα πάει πολύ μακριά. Αυτό, βεβαίως, λίγο μας ενδιαφέρει ως προς την επαγγελματική αποκατάσταση των στελεχών της. Ενδιαφέρει, όμως, γιατί η χώρα είναι σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, η Ευρώπη βρίσκεται ενώπιον σημαντικών αποφάσεων και το χειρότερο που θα μπορούσε να μας συμβεί είναι να εισέλθουμε σε μια δίνη πολιτικής αβεβαιότητος και ακυβερνησίας.
Η κυβέρνηση εμφανίζει σημάδια διάλυσης και έλλειψης αντανακλαστικών. Μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε ένα επικοινωνιακό και συντονιστικό κέντρο υπό τον κ. Ραγκούση. Για είκοσι περίπου μέρες λειτούργησε πράγματι ένα «τραπέζι», στο οποίο κάθονταν κορυφαίοι υπουργοί και ενίοτε ο πρωθυπουργός. Συζητούντο σοβαρά θέματα και η πολιτική τους διαχείριση. Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη και το νέο σύστημα διακυβέρνησης κατέρρευσε. Ευθύνονται οι διαφωνίες Ραγκούση -Παπακωνσταντίνου, φταίει το ότι κανείς δεν ξέρει πού και τι είναι το «Μαξίμου» σε αυτή την κυβέρνηση ή μήπως ήταν μια ακόμη φάση παπανδρεϊκού μάνατζμεντ που κράτησε όσο αναμενόταν;
Την περασμένη Παρασκευή, πάντως, η κυβέρνηση έβαλε τρικλοποδιά στον εαυτό της σε εθνικό δίκτυο, ακριβώς γιατί δεν λειτούργησε τίποτα σωστά. Από το πρωί κυοφορείτο μια επικοινωνιακή, βασικά, κρίση για τα 50 δισ. αποκρατικοποιήσεων, αλλά κανείς δεν το πήρε χαμπάρι ούτε –προφανώς– το σφύριξε στον πρωθυπουργό μέχρι αργά το βράδυ. Κανείς, μα κανείς, δεν κάθησε σε ένα τραπέζι να συζητήσει τι σημαίνει ένα πρόγραμμα 50 δισ., πώς μπορεί να εξηγηθεί και τι πολιτικές επιπτώσεις θα είχε. Φταίει τώρα ο κ. Παπακωνσταντίνου που δεν σκέφθηκε να προλάβει την τρόικα; ΄Η μήπως ευθύνεται ο κ. Ραγκούσης που δεν συντονίζει πολιτικά και επικοινωνιακά την ομάδα, όπως αναγγέλθηκε αρχικώς; ΄Η μήπως τελικά η ευθύνη ανήκει στον κ. Παπανδρέου ο οποίος αρνείται πεισματικά να λειτουργήσει με έναν προβλέψιμο, οργανωμένο τρόπο;
Οποιος και να φταίει η ζημιά έγινε. Οι δυνάμεις του λαϊκισμού πήραν το πάνω χέρι μέσα στην κυβέρνηση, στα τηλεοπτικά δελτία, παντού. Η κυβέρνηση πανικόβλητη σύρεται από υποχώρηση σε υποχώρηση, νομίζοντας πως έτσι..... θα λύσει το πρόβλημα. Αμ δε. Θα το χειροτερέψει, γιατί το θεριό του λαϊκισμού δαγκώνει ακόμη πιο πολύ μόλις μυρίσει αίμα. Κανείς δεν ζηλεύει τη θέση του κ. Παπανδρέου. Κοιτάει δεξιά και βλέπει τον γκρεμό της χρεοκοπίας. Κοιτάει αριστερά και βλέπει τα 2/3 των υπουργών του να μην πιστεύουν στο Μνημόνιο και τους αέρηδες του λαϊκισμού να δυναμώνουν. Μερικά στραβοπατήματα ακόμη και θα πέσει στον γκρεμό από δικά του λάθη και ανικανότητα πολιτικής διαχείρισης. Το πρόβλημα, βεβαίως, είναι ότι δεν θα πέσει μόνος του, αλλά θα παρασύρει και μια χώρα μαζί του.
Αυτή η κυβέρνηση αν συνεχίσει να λειτουργεί με τόση ανοργανωσιά και πολιτική ανασφάλεια δεν θα πάει πολύ μακριά. Αυτό, βεβαίως, λίγο μας ενδιαφέρει ως προς την επαγγελματική αποκατάσταση των στελεχών της. Ενδιαφέρει, όμως, γιατί η χώρα είναι σε πολύ κρίσιμη κατάσταση, η Ευρώπη βρίσκεται ενώπιον σημαντικών αποφάσεων και το χειρότερο που θα μπορούσε να μας συμβεί είναι να εισέλθουμε σε μια δίνη πολιτικής αβεβαιότητος και ακυβερνησίας.
Η κυβέρνηση εμφανίζει σημάδια διάλυσης και έλλειψης αντανακλαστικών. Μετά τον τελευταίο ανασχηματισμό υποτίθεται ότι δημιουργήθηκε ένα επικοινωνιακό και συντονιστικό κέντρο υπό τον κ. Ραγκούση. Για είκοσι περίπου μέρες λειτούργησε πράγματι ένα «τραπέζι», στο οποίο κάθονταν κορυφαίοι υπουργοί και ενίοτε ο πρωθυπουργός. Συζητούντο σοβαρά θέματα και η πολιτική τους διαχείριση. Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς συνέβη και το νέο σύστημα διακυβέρνησης κατέρρευσε. Ευθύνονται οι διαφωνίες Ραγκούση -Παπακωνσταντίνου, φταίει το ότι κανείς δεν ξέρει πού και τι είναι το «Μαξίμου» σε αυτή την κυβέρνηση ή μήπως ήταν μια ακόμη φάση παπανδρεϊκού μάνατζμεντ που κράτησε όσο αναμενόταν;
Την περασμένη Παρασκευή, πάντως, η κυβέρνηση έβαλε τρικλοποδιά στον εαυτό της σε εθνικό δίκτυο, ακριβώς γιατί δεν λειτούργησε τίποτα σωστά. Από το πρωί κυοφορείτο μια επικοινωνιακή, βασικά, κρίση για τα 50 δισ. αποκρατικοποιήσεων, αλλά κανείς δεν το πήρε χαμπάρι ούτε –προφανώς– το σφύριξε στον πρωθυπουργό μέχρι αργά το βράδυ. Κανείς, μα κανείς, δεν κάθησε σε ένα τραπέζι να συζητήσει τι σημαίνει ένα πρόγραμμα 50 δισ., πώς μπορεί να εξηγηθεί και τι πολιτικές επιπτώσεις θα είχε. Φταίει τώρα ο κ. Παπακωνσταντίνου που δεν σκέφθηκε να προλάβει την τρόικα; ΄Η μήπως ευθύνεται ο κ. Ραγκούσης που δεν συντονίζει πολιτικά και επικοινωνιακά την ομάδα, όπως αναγγέλθηκε αρχικώς; ΄Η μήπως τελικά η ευθύνη ανήκει στον κ. Παπανδρέου ο οποίος αρνείται πεισματικά να λειτουργήσει με έναν προβλέψιμο, οργανωμένο τρόπο;
Οποιος και να φταίει η ζημιά έγινε. Οι δυνάμεις του λαϊκισμού πήραν το πάνω χέρι μέσα στην κυβέρνηση, στα τηλεοπτικά δελτία, παντού. Η κυβέρνηση πανικόβλητη σύρεται από υποχώρηση σε υποχώρηση, νομίζοντας πως έτσι..... θα λύσει το πρόβλημα. Αμ δε. Θα το χειροτερέψει, γιατί το θεριό του λαϊκισμού δαγκώνει ακόμη πιο πολύ μόλις μυρίσει αίμα. Κανείς δεν ζηλεύει τη θέση του κ. Παπανδρέου. Κοιτάει δεξιά και βλέπει τον γκρεμό της χρεοκοπίας. Κοιτάει αριστερά και βλέπει τα 2/3 των υπουργών του να μην πιστεύουν στο Μνημόνιο και τους αέρηδες του λαϊκισμού να δυναμώνουν. Μερικά στραβοπατήματα ακόμη και θα πέσει στον γκρεμό από δικά του λάθη και ανικανότητα πολιτικής διαχείρισης. Το πρόβλημα, βεβαίως, είναι ότι δεν θα πέσει μόνος του, αλλά θα παρασύρει και μια χώρα μαζί του.
ΟΙ ΑΕΡΗΔΕΣ ΤΟΥ ΛΑΙΚΙΣΜΟΥ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ?????????????
ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΗ ΣΧΙΣΘΕΙ ΤΟ ΚΑΛΣΟΝ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου